درمان های موضعی: داروهایی که روی پوست اعمال می شود، مانند کرم ها، لوسیون ها یا شامپوها، می توانند در کنترل علائم خفیف تا متوسط پسوریازیس موثر باشند.
فتوتراپی: پزشکان ممکن است نور درمانی را برای درمان علائم پسوریازیس با استفاده از اشعه ماوراء بنفش (UV) توصیه کنند. این معمولاً در موقعیت‌های بخصوص جدی استفاده می‌شود.
درمان های سیستمیک:داروهای خوراکی مصرف شده یا تزریقی ممکن است برای کنترل علائم پسوریازیس تجویز شود. این داروها اغلب در موارد شدید پسوریازیس استفاده می شوند و با تغییر پاسخ سیستم ایمنی، علائم پسوریازیس را تسکین می دهند.
درمان های بیولوژیکی: داروهای بیولوژیکی برای کنترل علائم پسوریازیس با تنظیم پاسخ سیستم ایمنی بدن استفاده می شود. این درمان معمولاً در بیمارانی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند یا عوارض جانبی جدی دارند در نظر گرفته می شود.
موثرترین رویکرد برای درمان پسوریازیس، مشورت با متخصص پوست یا متخصص پوست است تا بهترین روش درمانی را برای علائم و وضعیت سلامت عمومی بیمار تعیین کند. همچنین ممکن است برای تسکین علائم پسوریازیس تغییرات سبک زندگی توصیه شود که ممکن است شامل مدیریت استرس، رژیم غذایی سالم و مراقبت مناسب از پوست باشد.